Doki to obszar portowy miasta, pełniący funkcję kluczowego węzła handlowego i transportowego. Każdego dnia w dokach cumuje przynajmniej kilkanaście statków, co czyni to miejsce dynamicznym i gwarnym – także nocą. W centralnym punkcie Doków znajduje się pomnik Kotwicy, często obsiadywany przez lokalne ptactwo, oddzielający część roboczą od miejskiej. Doki dzielą się na kilka stref funkcjonalnych: port; strefę załadunku i rozładunku towarów, trafiających później do magazynów lub na Targowisko, strefę rybacką, w której cumują mniejsze, lokalne łodzie. Nieopodal znajdują się warsztaty naprawcze, suszarnie sieci i miejsca do obróbki połowu. Z drugiej części Kotwicy znajduje się część administracyjna – punkt celny, miejsce poboru opłat portowych i posterunek straży portowej. Ze względu na swój dynamiczny charakter, jest to obszar, w którym może dochodzić do kradzieży, sporów i przemytu. Trzeba mieć się na baczności! Na terenie doków prężnie funkcjonuje także Tawerna Mokra Doris i kilka niewielkich straganów.
Odchodzący od Doków główny deptak to Targowisko, sięgające aż do Ratusza. Wzdłuż szerokiego duktu znajduje się wiele różnorakich kramów i straganów – od świeżych owoców i warzyw, przez naczynia, po… alchemiczne drobiazgi. Większość kramów to własność prywatna, a większe sklepy ulokowane są w budynkach przy Rynku i odchodzących od niego uliczek. Przechodząc przez Targowisko, odczuwa się ferię barw i zapachów, ale z łatwością można zgubić się w tłumie. Im bliżej Doków, tym staje się ono bardziej egzotyczne, a mieszkańcy Ossanoru z zaciekawieniem przyglądają się kramom przyjezdnych handlarzy, oferujących towar z innych kierunków świata. Jeśli potrzebujesz kupić świeże ryby, idź jeszcze dalej. Te najświeższe znajdują się tuż przy rybackich statkach! Targowisko jest głośne i chaotyczne. Wokół straganów często zbierają się niewielkie grupki potencjalnych kupujących, którzy usilnie próbują wytargować lepszą cenę.
Siedziba władzy administracyjnej. Bossman przyjmuje interesantów w wyznaczonych godzinach, po uprzednim umówieniu się u miejskiego sekretarza. Ratusz to także główny posterunek Straży Miejskiej oraz miejsce osądu i wykonywania kar. W ratuszu można ubiegać się o wydanie odpowiedniego glejtu, będącego podstawowym dokumentem identyfikacyjnym w mieście.
Odchodzące od Rynku ulice, jak promienie słońca, pełne są różnorodnych sklepów i punktów usługowych. Mieszkańcy, parający się wszelakimi rzemiosłami, najczęściej umiejscawiają swoje interesy na parterze swoich domów. Garbarz, szewc, zielarz, golibroda, krawcowa – czego zapragniesz, szukaj pod odpowiednim szyldem. W Ossanorze nie brakuje także sklepów ze składnikami alchemicznymi oraz przedmiotami posiadającymi magiczne właściwości – od talizmanów po lśniące magią ostrza. Wiele z tych warsztatów działa tutaj od pokoleń, co sprawia, że część ulic ma własne, nieoficjalne specjalizacje.
W Ossanorze działa zwyczajowe nazewnictwo poszczególnych dzielnic miasta, wynikające z wiodących grup zawodowych czy społecznych.
Dzielnica Rybacka – położona wzdłuż nadbrzeża, najbliżej Doków i panwi; charakterystyczne, niskie zabudowania i przeciętny lub niski standard; zamieszkiwana także przez istoty morskie; znajduje się tu Tawerna Mokra Doris.
Dzielnica Handlowa – gwar, pranie rozwieszone ponad ulicami i ten charakterystyczny zapach obcej magii; znajduje się tu nocleg U Przechodnia, Dom Kości oraz Słony Kufel.
Dzielnica Kości – usytuowana wokół Świątyni, będąca sercem pielgrzymów i wiernych Kultu Leżącego; nocleg Trzy Świece i wiele kramów odpustowych.
Dzielnica Drzew – zwana też elfią dzielnicą; przyklejona do skraju lasu zapewnia spokój i odpoczynek od hałasu Doków; znajduje się tu Gospoda Korona Drzew i nocleg Dom pod Korzeniem.
Główna Dzielnica Mieszkaniowa – otacza Rynek oraz część Ulic Handlowych; zamieszkiwana głównie przez wielopokoleniowe rodziny z Ossanoru i zamożniejszych urzędników; znajduje się tu Biblioteka Miejska.
Po drugiej stronie półwyspu znajduje się kolebka lokalnej gospodarki Ossanoru. To rozległy kompleks panwi solnych, w których od wieków pozyskuje się sól morską — najcenniejszy surowiec miasta i fundament jego bogactwa. Zgodnie z lokalną tradycją miejsce to powstało tam, gdzie morze przez długi czas obmywało szczątki Leżącego, a sama sól uznawana jest za efekt tej pradawnej obecności. Praca przy panwiach trwa niemal nieprzerwanie i uzależniona jest od pogody oraz przypływów. Pozyskana sól trafia zarówno na miejskie targi, jak i do magazynów portowych, skąd wysyłana jest do innych krain. Z uwagi na swoje pochodzenie, sól z Łez Leżącego wykorzystywana bywa także w obrzędach kultowych, pełniąc funkcję ochronną i oczyszczającą. Obszar panwi pozostaje pod stałym nadzorem i traktowany jest z należnym respektem — zarówno jako zaplecze ekonomiczne, jak i miejsce o szczególnym znaczeniu symbolicznym.
Położony na uboczu miasta cmentarz jest miejscem ciszy i skupienia. Chowani są tu zarówno mieszkańcy Ossanoru, jak i przybysze, którzy nie powrócili już w morze. Groby oznaczone są prostymi kamieniami, często uzupełnionymi symbolami wiary lub zawodu zmarłego, a wśród nich łatwo dostrzec motywy morskie i solne. To miejsce rzadko uczęszczane za dnia, lecz otoczone szacunkiem i licznymi przesądami.
Zastanawiasz się, gdzie szukać swojego szwagra po pijackim wieczorze zakończonym bijatyką na Rynku? Nic prostszego! Szwagier z pewnością trafił do Aresztu — sporego budynku na tyłach miasta, do którego z łatwością można dojść ulicą zwaną Odkupieniem. Znajduje się tam przynajmniej kilkanaście cel oraz miejsca zwane pokojami szczerości. Osadzeni zwykle przesiadują w celach do momentu otrzymania wyroku. Surowe kary wykonywane są publicznie na Rynku, zaś łagodniejsze — we wskazanym miejscu. Z Aresztu poprowadzony jest podziemny korytarz prosto do Ratusza. Zwykle używany jest w przypadku niebezpiecznych skazańców lub… gdy wyrok zapada szybciej, niż powinien.
Przybywając do Ossanoru drogą morską, pierwszym, co zauważysz na horyzoncie, jest iskrząca się w promieniach słońca wieża Latarni Morskiej. Stanowi ona jedno z najważniejszych miejsc w mieście, będąc jednocześnie obserwatorium przestrzeni wodnej oraz obowiązkowym punktem widokowym. Kilkunastometrowa, murowana wieża posiada duży taras widokowy, udostępniony publicznie, oraz zamknięte obserwatorium Latarników. Latarnia jest jedną z najstarszych budowli Ossanoru, a latarnicy wybierani są spośród siebie nawzajem, na zasadzie braterskich więzi. Podobno pod Latarnią znajduje się stary podziemny korytarz, którym można dotrzeć zarówno do Doków, jak i wprost do Ratusza. Powodzenia tym, którzy cierpią na arachnofobię.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz